3.9.11

Yazlığın Sifonu Bozuktu

"O ne" diye sorsanız,
Alacağınız cevap "bok"tu.
Bana soracak olsanız,
Onun adı Soe'ydu.

Başta tek parçaydı,
Sevdiğinin gözleriyle,
Nefes alır, yaşardı.
Ve herşey, çok yemekle başlardı.

Sevdiğiyle tek vücuttu,
Geçmişi düşündü;
Eskiden baharatlı sucuktu.
Dana olduğu da olmuştu.

O günü beklerdi hep,
Kaçacak ve dalacak,
Serin sulara yelken açacak,
Ve yeniden doğacaktı...

Olmadı, zaten hayatla kavgalıydı,
Bir ayrılık kaldıramadı.
Olmadı, zaten hayatta yaşadığı toplam;
2 saat 4 dakikaydı.

Korkunç güne başlarken,
Sadece "hissetti" sevdiğini.
Öpmek, sarılmak gibi şeyler,
İnsanca, pek acizce şeylerdi.

Çıkarken umutluydu,
Tabi dalacaklardı derinlere,
Ne kıskançlık, ne de herhangi bir duygu,
İnemeyecekti onlarla, o derinlere.

Büyük gün geldiğinde,
Soe, tembihledi sevdiğine:
Bana yakın dur,
Tazyiğe uzak.

Önce çıktılar oradan,
Atladılar ve daldılar,
Tek sorun, iki parçaydılar.
Çok ama çok zayıftılar.

Sifon çekildi,
Tazyiksiz suda kayboldu sevdiği.
Sue hala oradaydı,
İki,sadece iki damla ağladı.

O iğrenç yaratık Soe'ya baktı,
Hayır, sue bu adamdan çıkmış olamazdı,
Hele sevdiği,
Bu güzelliğe bu sahip günahtı.

Adam bir daha sifona bastı.
Soe ise yine ayaktaydı.
Savaş içeride başlamışsa,
Zafer dışarıda alınmalıydı.

Bir kova su geldi,
Soe kendini kaybetti.
Ne gücü vardı, ne nefreti.
Aşkını da alsanız, baştan ayağa üryan idi.

Soe bir döndü, iki döndü.
Sonra istemeden daldı derinliğe.
Umrunda da değildi aslında.
O gitmişti, tek başına mı savaşacaktı?

"O ne" diye sorsanız,
Alacağınız cevap "bok"tu.
Bana soracak olsanız,
Onun adı Soe'ydu.

Ve senden benden cesurdu.
Aylarca tuvalette koktu.
Ayrıca sevmezdi beni çünkü,
Ona isim verip onu insanlaştırmam,
Ona çok ama çok koydu.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Buradan yorum yapabilirsin: